Όταν
πρωτοέπιασα το βελονάκι το πρώτο με το
οποίο καταπιάστηκα ήταν ένα ρουχαλάκι
για το σκυλάκι μου. Φυσικά ήταν μια
αποτυχία. Το είχα κάνει τεράστιο. Αλλά
προσπάθησα ξανά και μετά από πολύ
πλέξιμο-ξήλωμα τα κατάφερα,βέβαια το
δοκίμαζα κάθε τόσο πάνω του για να είμαι
σίγουρη ότι πάω σωστά με αποτέλεσμα
μετά την δεκάτη φορά να πάει ο κακομοίρης
να κρυφτεί κάτω από τον καναπέ για να
γλυτώσει από μένα χαχαχα. Ευτυχώς αν
και τριχωτός είναι κρυουλιάρης και έτσι
το χαίρομαι και εγώ να του φτιάχνω
πραγματάκια και να τον ντύνω. Τα ρουχαλάκια
του Σπόρου (το όνομα του ''παιδιού'' μου)
τα φτιάχνω με περισσεύματα νημάτων
συνήθως μιας και δε χρειάζομαι πολύ
νήμα αφού είναι τοσοδουλάκος.
Το
πρώτο ρουχαλάκι,η αποτυχία. Το έφτιαξα
με ότι να 'ναι. Το κράτησα γιατί είναι
το πρώτο μου και ας είναι άσχημο.
Αυτό
είναι αρκετά ελαφρύ και του το βάζω όταν
ο καιρός είναι σχετικά καλός.
Και
αυτό είναι το αγαπημένο μας. Του το
έφτιαξα τα Χριστούγεννα.
Μερικές
φωτογραφίες μπόνους με το μοντελάκι
μου που ποζάρει κιόλας. Είναι τρέλα.
Εσάς πιο ήταν το πρώτο δημιούργημα σας?
Το έχετε κρατήσει?
Χαχα! Υπέροχος ο Σπόρος και τα ρούχα του! Το Χριστουγεννιάτικο μπλουζάκι του πάει τρέλα! Πολλά φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ και που να τον δεις με το κόκκινο κουκλί σκέτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια είναι και ο Σπόρος απίθανος! Μου αρέσει που παίρνει και πόζες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι λιγάκι ψώνιο το καμάρι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή